Pierwsze kroki

Ponad 20 lat temu Gdański Uniwersytet Medyczny powołał do życia Dział Współpracy z Zagranicą. Już po kilku miesiącach funkcjonowania podpisano 11 umów bilateralnych z zagranicznymi uniwersytetami, dotyczącymi wymiany nauczycieli i studentów. Przyznanie Kontraktu Uczelnianego przez Komisję Europejską pozwoliło wyjechać 21 studentom naszej uczelni w celu odbycia części studiów za granicą – wspomina Ewa Kiszka.

Krokiem milowym w umiędzynarodowieniu Uczelni było otrzymanie dofinansowania z programu TEMPUS, na realizację 2-letniego projektu pt. Development of International Relations Offices at three Polish Universities (1999-2000) z dofinansowaniem w wysokości 205 tys. euro. Partnerami w tym projekcie był Uniwersytet w Düsseldorfie (Niemcy), Linköping (Szwecja), Salford (UK), Turku (Finlandia) i Perugii (Włochy). Przez dwa lata, nowo utworzone biuro korzystało z dobrych praktyk partnerów zagranicznych, organizując m.in. warsztaty, wyjazdy szkoleniowe, kursy językowe i komputerowe. Powołano grupę studentów wspierających obsługę studentów zagranicznych „Student Peer Program”, wydano pierwszy Guide for Incoming Students i informator „Internationalisation of an University and the Role of International Relations Offices” – czyli jak stworzyć dobrze funkcjonujący dział współpracy z zagranicą.

Jakie projekty, działania uważa Pani za szczególnie ważne w kontekście rozwoju biura i umiędzynarodowienia uczelni?

Trudno byłoby wymienić wszystkie nazwy programów, projektów i wymiany naukowej i dydaktycznej, realizowanych przez Uczelnię. Jednym z ważniejszych zrealizowanych  projektów był „Creation and Development of Novel Faculty of Biotechnology” w ramach programu TEMPUS, na utworzenie nowego wydziału, który w tej chwili jest jednym z najlepszych wydziałów biotechnologii w Polsce. Kolejnym bardzo ważnym, wspieranym przez nasz Dział projektem, realizowanym wspólnie z Uniwersytetem Gdańskim, był projekt pt. Centrum Doskonałości w dziedzinie biobezpieczeństwa i biomedycyny molekularnej BioMoBiL – podkreśla Ewa Kiszka.

Jak magnes na zagranicznych studentów

Patrząc wstecz, widać wyraźnie jak rosły nasze kompetencje i aktywność na polu międzynarodowym. Przyczyniło się znacząco do tego, że poczynając od roku akademickiego 2002/2003 Uczelnia uruchomiła na Wydziale Lekarskim kierunek lekarski w języku angielskim dla obcokrajowców, rozpoczynając w pierwszym roku rekrutacji od 16 studentów. Po ponad 20 latach w Gdańskim Uniwersytecie Medycznym studiuje ponad 1000 obcokrajowców z blisko 70 krajów (16,5% wszystkich studentów) na kierunkach prowadzonych w języku angielskim: lekarskim, pielęgniarstwie, farmacji, szkole doktorskiej, międzyuczelnianych studiach magisterskich S-DISCO (z Uniwersytetami w Ghent, Lille i Groningen) i rocznym kursie przygotowawczym PREMED.

Co daje umiędzynarodowienie: kadrze naukowej, studentom, regionowi czy samej uczelni?

To siła napędowa rozwoju szkolnictwa wyższego na świecie. Działania w tym zakresie są priorytetem również naszej Uczelni, co znajduje odzwierciedlenie między innymi w zwiększającej się liczbie studentów, dydaktyków i naukowców z zagranicy, programów studiów prowadzonych w językach obcych, projektów naukowych realizowanych we współpracy z naukowcami z zagranicy.

Aktualnie w województwie pomorskim studiuje 3 748 studentów zagranicznych. Na 2 871 studentów z innych krajów kształcących się w Gdańsku aż 1 050 (36,6%) wybrało GUMed, który tym samym pozostaje na 1 miejscu w gronie najpopularniejszych gdańskich uczelni wśród obcokrajowców. Ogólna liczba studentów kształcących się w GUMed na pełnym toku studiów to 6344 (w tym 1 050 to studenci zagraniczni).

Niezwykle istotny jest rozwój kierunków studiów otwartych dla kandydatów z całego świata, jak też podnoszenie kompetencji językowych i kulturowych społeczności akademickiej oraz reorganizacja i dostosowywanie uczelnianej administracji do wspierania naukowców. Są to działania na poziomie strategicznym i operacyjnym, bezpośrednie i pośrednie, partnerskie i wspierające, dostosowywane do zmieniających się potrzeb.

Jesteśmy dumni z naszej różnorodności! – zaznacza pani Przewodnicząca.

Jakie działania udało się zrealizować w ramach IROS Forum ?

Celem działania naszej Sieci jest wymiana doświadczeń, dzielenie się dobrymi praktykami i wspólna promocja podczas międzynarodowych wydarzeń i te cele są aktualne do dzisiaj a przed nami wciąż wiele nowych wyzwań. 15 lat działania Sieci było czasem wielu wyzwań, inicjatyw i wydarzeń mających wpływ na  procesy umiędzynarodowienia naszych uczelni.

Wspólnie stawialiśmy pierwsze kroki na międzynarodowych konferencjach edukacyjnych, razem zaczynaliśmy przygodę m.in.: z  7 Programem Ramowym, Programem Life Long Learning czy też z Funduszami Norweskimi. Konsultowaliśmy zapisy dotyczące umiędzynarodowienia w USTAWIE 2.0  i wspólnie szukaliśmy rozwiązań do wprowadzania tych zapisów na naszych uczelniach.

A teraz razem szkolimy się z nowych wyzwań programu Erasmus+ – takich jak  Erasmus Without Paper, Blended Intensive Programe, krótkie mobilności – podkreśla.

Jakie widzi Pani wyzwania dla IRO’s FORUM w najbliższym czasie?

Czas pandemii, a później wojny wzmocnił nasze działania jeszcze bardziej. Ogrom pracy i zupełnie nowych wyzwań, jakie pojawiły się w obszarze współpracy międzynarodowej, zachęcił nas do zintensyfikowania spotkań i wspierania się jak nigdy wcześniej.

Również wojna w Ukrainie postawiła przed nami nowe zadania. Polskie uczelnie należące do sojuszy Uniwersytetów Europejskich, otrzymały prawie 16 mln zł na wsparcie współpracy z ukraińskimi uczelniami ze środków programu „Solidarni z Ukrainą” NAWA.

Realizowany do września br. program NAWA „Solidarni z Ukrainą”, dawał ukraińskim uchodźcom możliwość kontynuowania studiów, prowadzenia prac nad rozprawą doktorską lub odbycia innych dowolnych form kształcenia w polskich uczelniach i instytutach. Zawieszenie nauczania oraz inne problemy, przed którymi stanęły uniwersytety w Ukrainie, spowodowały ograniczone możliwości prowadzenia działań związanych z misją uczelni wyższych.

Wsparcie otrzymało 18 polskich uczelni, a 15 z ich należy do Sieci IROs Forum – podkreśla Ewa Kiszka.

Umiędzynarodowienie stało się normą

Czy trzeba jeszcze kogoś przekonywać do zasadności prowadzonych przez was działań?

Uczelnia o wysokim poziomie umiędzynarodowienia, otwarta na świat, to taka, która jest wspierająca, włączająca, oparta na wartościach i stwarzająca członkom swojej społeczności możliwość zdobywania międzynarodowego doświadczenia, nie tylko poprzez mobilność indywidualną, ale również poprzez możliwość nauki i pracy w międzynarodowym środowisku, bez konieczności przemieszczania. Dla takiej uczelni rozwój osobisty pracowników i studentów, podnoszenie kompetencji, dbałość o jakość badań naukowych i procesu dydaktycznego oraz kreowanie klimatu sprzyjającego rozwojowi w wymiarze międzynarodowym jest jednym z głównych celów rozwoju. Umiędzynarodowienie stało się normą.

Dziękuję za interesującą rozmowę.

Źródła:

Biuro ds. Umiędzynarodowienia Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego